Κέρκυρα, το νησί που μάγεψε ποιητές και βασιλιάδες
Η εξαιρετική γεωγραφική θέση της Κέρκυρας καθόρισε από νωρίς τον ρόλο που επρόκειτο να διαδραματίσει. Σημείο διασταύρωσης και συνύπαρξης ανθρώπων, τόπος συνάντησης ιδεών, χωνευτήρι πολιτισμών, κατάφερε να συγκεράσει αρμονικά τις συχνά αλληλοσυγκρουόμενες τάσεις και να αναδείξει έναν εντελώς πρωτότυπο και διαφορετικό από άλλα μέρη της Ελλάδος πολιτισμό. Ρωμαίοι και Βυζαντινοί συνυπάρχουν με τους ντόπιους, που εμπλουτίζονται με εποίκους από την νότια Ιταλία και Σικελία, Βενετία και αργότερα Γαλλία, Αγγλία, Μάλτα και άλλες Μεσογειακές παρουσίες διαπλέκονται στην Κέρκυρα μαζί με Εβραίους και κύματα προσφύγων από την Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα και την Κρήτη (ειδικά μετά την πτώση του Χάνδακα) κάνοντας την πόλη τόπο παραδειγματικής συνθετότητας, η πολυπολιτισμικότητα της οποίας αντανακλάται στις τέχνες και τα γράμματα, στην κοινωνική ζωή της πόλης και των προαστίων.Η κλήση των Κερκυραίων για το θέαμα, την μουσική, το λυρικό θέατρο είναι αποτέλεσμα ζωντανής ιστορίας και συνυπάρχει με έναν βαθύτατο σεβασμό προς τα εθνικά και θρησκευτικά σύμβολα. Η δυτικίζουσα μορφή κτιρίων και καλλιτεχνικής έκφρασης, μουσικής παράδοσης, ηθών και εθίμων αποτελούν εκφράσεις της διαδικασίας όσμωσης της Κέρκυρας με την Δύση. Διαδικασία όμως που άφησε αλώβητο το Ορθόδοξο Ανατολικό Δόγμα, σε εποχές που η Ορθοδοξία στα ιστορικά της όρια είτε καταπιεζόταν βάναυσα, είτε εξαφανιζόταν.