Παξοί, το ερωτικό καταφύγιο του Ποσειδώνα

Το βορειότερο τμήμα του λιμανιού, ο Μανέσκος, είναι βαθύτερο. Εδώ προσεγγίζουν μεγάλα πλοία. Το όνομά του, ο Γάϊος, το πήρε από τον Άγιο Γάϊο, που έφερε τον χριστιανισμό στο νησί. Ο τάφος του βρίσκεται μέσα στο ιερό του ναού των Αγίων Αποστόλων, στο οποίο μπορεί κανείς να θαυμάσει σημαντικές τοιχογραφίες. Η παράδοση λέει, πως το χώμα από τον τάφο είναι φάρμακο για το δάγκωμα του φιδιού. Ο λαμπρότερος εορτασμός στο νησί γίνεται στις 29 Ιουνίου, όπου γιορτάζεται μαζί με τους Αγίους Αποστόλους και ο Άγιος Γάϊος. Τόσο η βυζαντινή περίοδος, όσο και η Βενετική κατοχή, έδωσαν σημαντική ώθηση στην ανάπτυξη του νησιού, στον οικονομικό, και στον πολιτιστικό τομέα. Αξιόλογα μνημεία, δείγματα των δύο αυτών εποχών αποτελούν οι εκκλησίες του νησιού και το βενετσιάνικο φρούριο. Λευκός και επιβλητικός, ο γκρεμός του Ερημίτη, πήρε το όνομά του από έναν μοναχό που ζούσε παλιά εδώ και τρεφόταν με ρίζες που μάζευε από το βουνό. Το μοναδικό λιμάνι με ομαλή ακτή στους Αντίπαξους είναι η Αγραπιδιά. Εδώ δεν προσεγγίζουν μεγάλα πλοία γιατί το λιμάνι είναι ρηχό. Αμπελώνες πλαισιώνουν το μοναδικό χωριό, την Αγραπιδιά. Στις όμορφες παραλίες του νησιού φτάνει κανείς με ταχύπλοα που πηγαινοέρχονται κάθε μέρα από τους Παξούς, μεταφέροντας παραθεριστές. Μικρά ταβερνάκια προσφέρουν φαγητό και ξεκούραση ύστερα από μια μέρα στη θάλασσα. Στην παραλία του Καλορόη ρέει γλυκό νερό. Οι Αντίπαξοι προσφέρονται για ήσυχες διακοπές.

Άγιος Νικόλαος: Το μικρό γραφικό νησάκι με το μικρό εκκλησάκι, τον παλιό ανεμόμυλο και τα ερείπια βενετσιάνικου φρουρίου του 1423, δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού του Γάϊου. Η θέα από εδώ είναι μαγευτική. Στο νησάκι της Παναγίας, που αντικρίζει ο επισκέπτης μπαίνοντας στο λιμάνι του Γάϊου, βρίσκεται η Μονή της Παναγίας. Κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου, τη μέρα της γιορτής της, προσφέρεται βραστό κρέας στους προσκυνητές. Οι παραλίες με τα βράχια και τα καθαρά νερά είναι ιδανικές για κολύμπι. Το χωριό Λάκκα πήρε το όνομά του από τη φυσική του θέση. Τα σπίτια είναι χτισμένα χαμηλά, κοντά στη θάλασσα. Η θέα από το φάρο είναι μαγευτική. Αξίζει μία επίσκεψη στο Ελληνόσπιτο, ένα ερειπωμένο πια είδος φρουρίου, όπου οι ντόπιοι κατέφευγαν όταν έφταναν στο νησί πειρατές. Ο επισκέπτης αξίζει να σταθεί στην Εκκλησία της Υπαπαντής, που χτίστηκε το 1774. Στο διάκοσμό της μπορεί να διακρίνει αναγεννησιακά στοιχεία. Μπορεί ακόμη να επισκεφθεί τη θαλάσσια σπηλιά της Υπαπαντής, που λέγεται ότι επικοινωνεί με την εκκλησία και το αρχοντικό του Γραμματικού. Πυκνή βλάστηση, που φτάνει ως το λιμάνι, καλύπτει το Λογγό. Τα ρηχά νερά του δεν επιτρέπουν σε μεγάλα πλοία να προσεγγίσουν. Οι παραλίες Λεβρεχιό, Μαρμάρι, Κήπος και Κηπιάδης προσφέρονται για κολύμπι, wind surf, αλλά και κάμπινγκ. Αν ο επισκέπτης ψάχνει για παρθένες παραλίες, αξίζει να επισκεφθεί τα Φύκια και τη Γλυφάδα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το Ελαιοτριβείο της οικογένειας Ανεμογιάννη, μιας από τις παλαιότερες οικογένειες των Παξών. Οι εκκλησίες του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών και της Ζωοδόχου Πηγής διαθέτουν ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες. Ο Οζιάς είναι το μεγαλύτερο χωριό του νησιού, μετά το Γάϊο. Τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής εκκλησίας της Αγίας Μαρίνας και του ναού του Αγίου Στεφάνου, καθώς και τα βράχια με τις ανεμότρυπες, αποτελούν ενδιαφέροντα σημεία για τον επισκέπτη.